Ο όρος αποβολή αναφέρεται σε αυτόματη διακοπή της εγκυμοσύνης πριν το έμβρυο φτάσει σε έναν δυνητικά βιώσιμο χρόνο, δηλαδή πριν από την ηλικία κύησης 22 εβδομάδων. Ο όρος καθ΄ έξιν χρησιμοποιείται στην ιατρική ορολογία για παθολογική κατάσταση που έχει την τάση να επαναλαμβάνεται: καθ΄ έξιν αποβολή.
Οι αυτόματες αποβολές μπορεί να έχουν επεισοδιακό (μη επαναλαμβανόμενο) χαρακτήρα και σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να μιλάμε για σποραδικές αυθόρμητες αποβολές ή επαναλαμβανόμενες. Στην τελευταία περίπτωση, με επαναλαμβανόμενες απώλειες εγκυμοσύνης (περισσότερες από 2 ή 3 συνεχόμενες φορές) στην ίδια γυναίκα, θα πρέπει να διαπιστωθεί η ύπαρξη συνήθους απώλειας εγκυμοσύνης (καθ΄ έξιν αποβολές).
Η παθολογία έχει ένα ευρύ φάσμα πολύ διαφορετικών και συχνά συνδεδεμένων αιτιών. Πρόκειται για κληρονομικούς λόγους όπως χρωμοσωμικές ανωμαλίες στο έμβρυο ή στον έναν ή και στους δύο γονείς, κληρονομικούς λόγους, ενδοκρινικές διαταραχές (που εκδηλώνονται σε επίπεδο τοπικής διαταραχής της παραγωγής κυτοκίνης, που κανονικά εξασφαλίζει τις διαδικασίες εμφύτευσης και πλακούντα) και αιμοστασιολογικές ασθένειες (η πιο μελετημένη από τις οποίες είναι το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο – APS). Ο όρος “πρώιμη απώλεια εγκυμοσύνης” αναφέρεται σε κλινικές καταστάσεις που αναγνωρίζονται σε ηλικίες κύησης έως 13 εβδομάδων και ακολουθούνται είτε από την ύπαρξη άδειου εμβρυϊκού ωαρίου είτε από την έλλειψη καρδιακής δραστηριότητας του εμβρύου, εάν υπάρχει.
Σύμφωνα με μια θεωρία, οι χρωμοσωμικές ανωμαλίες στο έμβρυο ή το έμβρυο ευθύνονται για το 50-80% των απωλειών πρώιμης εγκυμοσύνης και είναι η κύρια αιτία αυτών των απωλειών.
Μια άλλη ομάδα διαταραχών που συνδέονται με επαναλαμβανόμενες αποβολές είναι ασθένειες με αυτοσωμικό κυρίαρχο τύπο κληρονομικότητας, οι οποίες μεταδίδονται στους απογόνους με μεγάλη πιθανότητα (έως 50%).
Το εμβρυϊκό υλικό και η απαίτηση για κυτταρογενετική ανάλυση ζευγαριού με ιστορικό αποβολής κατόπιν συμβουλής ιατρού κατά την αξιολόγηση πριν από τη σύλληψη.
Η αιτία της υποτροπιάζουσας απώλειας εγκυμοσύνης μπορεί να έχει ένα δυσμενές υπόβαθρο λόγω μιας ποικιλίας ενδοκρινικών και μεταβολικών καταστάσεων που επηρεάζουν την υγεία του ενδομητρίου. Πρόσφατη έρευνα υποδηλώνει ότι καταστάσεις όπως η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς, η υπερπρολακτιναιμία, ο σακχαρώδης διαβήτης προκύησης, η παχυσαρκία, οι πολυκυστικές ωοθήκες και η ανεπάρκεια ωχρινικής φάσης μπορούν όλα να έχουν αντίκτυπο στη γονιμότητα και ότι αυτές οι συνθήκες θα πρέπει να διορθωθούν πριν από τη σύλληψη.
Ο κίνδυνος αποβολής αυξάνεται από ιατρικές αμβλώσεις στο παρελθόν, πολύδυμη κύηση, παρουσία ενδομήτριας συσκευής κατά τη σύλληψη. Επίσης, η πιθανότητα αποβολής αυξάνεται λόγο της χρήσης αλκοόλ και νικοτίνης, ως συνέπεια τραύματος, υπερβολικής σωματικής δραστηριότητας και έλλειψης φολικού οξέος στον οργανισμό. Άλλοι παράγοντες που μπορούν να επιρεάσουν αρνητικά είναι η ηλικία της γυναίκας (μετά την ηλικία των 40 ετών μεγανώνει ο κίνδυνος αποβολής, έκθεση σε μολισμένο και τοξικό περιβάλλον, όπως και η ύπαρξη της ενδομητρίτιδας, η οποία δεν έχει θεραπευθεί.
Όταν μια γυναίκα που έχει προηγουμένως διαπιστωθεί ότι είναι έγκυος παραπονιέται για πόνο στη μέση ή/και στην κοιλιά και έχει αιματηρές κολπικές εκκρίσεις, ο γιατρός υποθέτει αμέσως ότι η ασθενής μπορεί να παρουσιάσει αποβολή. Η διάγνωση γίνεται χρησιμοποιώντας τα συμπτώματα, μια επιθεώρηση με καθρέφτη και τα αποτελέσματα υπερήχων. Η κολποσκόπηση και η λαπαροσκόπηση χρησιμοποιούνται για διαφορική διάγνωση βάσει ενδείξεων.
Συνιστάται η διεξαγωγή μιας σειράς εργαστηριακών εξετάσεων για τον προσδιορισμό της κατάστασης του συστήματος πήξης του αίματος και του κινδύνου θρόμβωσης σε οποιονδήποτε έχει ιστορικό αυτόματης αποβολής ή θρόμβωσης.
Ένα σημαντικό μέρος της φροντίδας για τη γονιμότητα είναι ο εντοπισμός της υπογονιμότητας...
Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας της γονιμότητας...
Η μικρογονιμοποίηση, ICSI ή ενδοκυτταροπλασμική έγχυση σπέρματος...
